چـــرا برخی دانش آموزان
ورزش را دوسـت ندارند؟
گروه های آموزشی تربیت بدنی ناحیه یک
خانمها: بیات، سلطانی و مهری
آقایان: هوشیار، فرجی و مقنی زاده
آموزش هـای رسـمی مدرسـه ای، فقط برای ایجاد مهارت های ذهنی نیسـت، بلکـه سـلامتی جسـمانی هـم مدنظر است.
ضرب المثل «عقل ســالم در بدن سالم اســت» پشــتیبانی برای گنجانــدن درس تربیت بدنی در آموزش های رسمی مدرسه ای اســت. هر چند انتظار مــی رود بازی، درگیر شدن در مســابقات ورزشی و بالا بردن بنیه و اســتقامت، به عنوان وسیله ای برای رهایی از خســتگی حاصل از درس و مطالعه روزانه باشد، ولی واقعیت آن است که بعضی بچه ها از ورزش و تربیت بدنی خوششــان نمی آید. بــرای این کار دلایــل زیادی وجــود دارد از جمله:
١. خلقت هر کس دارای خلقتی منحصر به فرد است
در جهــان خلقــت، تنــوع جوهر حیات اســت. افراد با تمایلات، توانایی های ذهنی و جسمانی و کنجکاوی در جنبه های گوناگون دانش اندوزی و مهارت های جسمانی، یکسان خلق نشده اند؛ هر چند در سطوح کوچک تر آن تفاوت ها غیر قابل اجتناب است. بعضی ها با طبیعت به قول خارجی ها «کرم کتاب» و یا به اصطلاح ما ایرانی هــا «...خوان» متولد می شــوند. برخــی دیگر تمایل بیشــتری به انجام کارهای هنری نظیر موسیقی، طراحی، نقاشــی و... دارند، تا ریاضی و علوم و بعضی به یادگیری زبان و شــعر نسبت به یادگیری علوم بیشتر علاقه نشان می دهند. گروهی در تمام روز و در هر فرصتی به بازی می پردازند و ترجیــح می دهنــد از بــاز کــردن کتاب و مطالعه اجتناب کنند.
٢ .ناتوانـی در یادگیـری مهارت هـای ورزشی
برخی از کودکان با این که علاقة وافری بــه ورزش دارند، ولی ممکن اســت قدرت لازم بــرای کســب مهارت هــای مخصوص یک ورزش را نداشته باشند. به عنوان مثال: بعضی افراد در دوران مدرســه بــه ورزش والیبال علاقه مند هستند، امــا بنیة کافی را برای یک بازی پر انرژی ندارند. قدرت عکس العمل ســریع و چابکی لازم بــرای یادگیری و به نمایش گذاشــتن مهارت های ریــز والیبال در آنها وجــود ندارد. در نهایت بــا وجــود تلاش ســخت و صادقانه به این نتیجه می رسند که محدودیت های ارثی در آنها وجود دارد و نمی توانند مهارت های ضروری این بازی را بیاموزند، لذا پس از مدتی از یادگیری آن دســت کشــیده و ترجیــح میدهند تماشاگر بازی مورد علاقه شان باشند.
٣. محدودیت های جسمانی
همة افراد از هیکل متناســب، قــدرت جسمانی و قد و وزن مناسب برای شرکت در بازی ها و برتری جستن در آن ها برخـوردار نیسـتند.
محدودیت هــای جســمانی و معلولیت ها، موجب بیزاری افراد از شرکت مشتاقانه در کلاس هــای تربیت بدنــی می شود.
٤. ترس از صدمه دیدن
روبــه رو شــدن با برخی مســائل غیرمنتظــره نظیــر؛ صدمه دیدگــی، پیچ خوردگــی اندام هــا و یا حوادث نظیــر آن در اولیــن جلســة درس علاقه مندی یا بی علاقگی فردی به ورزش، توانایی ها و محدودیت ها باید به عنوان حقیقت پذیرفته شود. تربیت بدنی، ممکن است شــروع بدی برای بعضــی از کودکان باشــد که ایــن تجربیات تلــخ، آن ها را از علاقه مند شــدن فعالانه به ورزش ها و بازی ها باز دارد.
٥ . ترس از شکست و تمسخر
برخی از کودکان ممکن اســت طبیعتا هنــگام باخــت در ورزش هــای رقابتــی و مورد تمســخر قــرار گرفتن مربــوط به آن بیــش از حد حســاس باشــند. کودکانی که در آموزش رســمی مواد درســی نســبت به دیگر دانش آمــوزان برتری دارنــد و همواره دانش آموز ممتاز کلاس هستند، ممکن است از باختن در یک رقابت ورزشی احساس بدی داشته باشند. در جایی که نمرة ورزش، بالاتر از نمرة سایر دروس نباشد، این ایدة از دست دادن پایگاه برتر در بین دانش آموزان ممکن اســت وی را از علاقه منــد شــدن به کلاس تربیت بدنی منصرف کند.
در این کــه تربیت بدنی باید بخشــی از برنامة آموزشــی باشــد و تربیت بدنی امری بسیار مهم است، هیچ شکی نیست. کودکان می توانند اهمیت بدن ســازی را در ســنین پاییــن یاد بگیرنــد و از آن لــذت ببرند، اما در هــر حــال به ایــن نکته بایــد توجه کرد کــه، علاقه نداشــتن بــه درس ورزش نباید برای یــک دانش آموز رفتار بد تلقی شــود، مگــر آن کــه در درس ورزش به طــور محرز تنبل باشد. علاقه مندی یا بی علاقگی فردی بــه ورزش، توانایی هــا و محدودیت هــا باید به عنوان حقیقت حیات پذیرفته شود.
